Сёлета Мiжнародны дзень роднай мовы выпаў на суботу. Таму савет старастаў Інстытута журналiстыкi, якi кожны год ладзіць свята для студэнтаў, вырашыў крыху змяніць канцэпцыю і расцягнуць імпрэзу на тры дні, каб кожны змог як мага лепш праявіць сябе індывідуальна. Дэвiзам стала «Родная мова – скажы СВАЁ слова».
Важным было, каб, знаходзячыся ў астмасферы беларускай культуры два днi, у суботу як мага больш людзей зрабiла свой першы крок да ўсведамлення роднай мовы. З гэтай нагоды студэнты атрымлiвалi заданнi. Напрыклад, павiтацца па-беларуску, набыць што-небудзь у краме на роднай мове цi павiншаваць незнаёмца са святам.
19 i 20 лютага ў Інстытуце журналiстыкi праходзiлi святочныя мерапрыемствы. Новым у гэтым годзе сталi «Хуткiя размовы па-беларуску» – арганiзатары ўзялi за аснову прынцып хуткiх спатканняў: размовы па некалькi хвiлiн, а потым змянялiся суразмоўцы.
Галоўным было тое, што людзi, якiя саромеюцца размаўляць па-беларуску, прыходзiлi пагутарыць з тымi, хто добра валодае роднай мовай. Гэта было неверагодна!
Першы дзень святкавання скончыўся атмасферным паэтычным вечарам.
Пятнiца стала яшчэ больш насычанай. Ранiцай арганiзатары традыцыйна сустракалi ўсiх з песнямi, танцамi i абдымкамi. Пасля такога пачатку дзень не мог не прайсцi цудоўна!
Блiжэй да абеду выкладчыкi раскрывалi свае сакрэты па-беларуску. Намеснiк дэкана Ганна Курэйчык распавядала пра экзатычныя вандроўкі, а дэкан Сяргей Дубовiк падзялiўся ўспамiнамi пра вайну ў Афганiстане.
Хапала забаў і ў гэты дзень. У беларускамоўны Alias гулялi пары з выкладчыкаў i студэнтаў. Толькi тут можна было пачуць «малайчынка» на правiльны адказ выкладчыкаў ад студэнта.
I традыцыйна ўсё завяршылася вечарынай. Гульнi i конкурсы, выступленнi самых таленавiтых студэнтаў, вясёлыя народныя танцы разам са студэнцкiм этнаграфiчным таварыствам, выступленне гурта Martin S, i самае салодкае напрыканцы: арганiзатары частавалi ўсiх дранiкамi з квасам i смятанай!
Савет старастаў журфака зрабiў усё магчымае, каб у суботу, у Мiжнародны дзень роднай мовы, усе ўпэўнена сказалі сваё слова!
Вікторыя ВІЦЮГОВА
Фота Ганны Занковіч
