Гэта гісторыя пра тое, як дзве студэнткі Інстытута журналістыкі БДУ селі ў самалёт і адправіліся скараць Швецыю. На гэта ў нас у запасе было два тыдні. Такую магчымасць атрымалі дзякуючы шматгадоваму супрацоўніцтву журфака і Fojo Media Institute у горадзе Кальмар. Давайце зазірнём у рэдакцыі швецкіх газет Ostran і Barometern разам з намі.
Панядзелак (5 верасня)
Першы дзень самы цяжкі, таму што трэба прывыкаць да англійскага маўлення, але мы з гэтым выдатна справіліся. У Fojo прыязнай усмешкай нас сустракае Lars Holm – разам ладзім экскурсійны абыход будынка. Тут выдатна абсталяваны не толькі пакоі для працы, але і месцы для адпачынку. Больш за ўсё ўразіў куток з некалькімі гамакамі, дзе можна рэлаксаваць з кнігай ці кубкам кавы. Заўтра мы адправімся ў нашы рэдакцыі, таму Lars падрыхтаваў займальную лекцыю пра шведскія СМІ, незалежнае жыццё выданняў, свабоду друку, журналісцкую этыку, а таксама прадэманстраваў некалькі рэгіянальных газет, дызайн якіх прыемна здзівіў. Трыма асноўнымі складнікамі журналістыкі ён назваў інфармацыю, яе старанную праверку і каментары. Журналістыка не можа існаваць без зваротнай сувязі, без рэакцыі чытачоў – яна накіроўвае іх і, па словах нашага лектара, з’яўляецца вартавым сабакам дэмакратыі. Нам, прадстаўнікам спецыяльнасці “друкаваныя СМІ”, было прыемна даведацца, што рэгіянальныя газеты ў Швецыі карыстаюцца добрым попытам і выходзяць шэсць разоў у тыдзень, маюць усярэдзіне тэматычныя дадаткі. Прафесія журналіста з’яўляецца адной з папулярнай і вельмі шануецца сярод жыхароў. Аднак, каб быць на добрым рахунку, неабходна працаваць аператыўна і быць мультыжурналістам, асвоіўшы розныя сферы сваёй справы.
Аўторак (6 верасня)
Стажыроўку я праходзіла ў рэгіянальнай шведскай газеце Ostran, дзе асвятляецца не толькі жыццё Кальмара, але і шматлікіх іншых суседніх населеных пунктаў. Мне вельмі пашанцавала: куратарам практыкі стаў выдатны журналіст і чалавек Ulf Karlsson, які дапамог пачувацца часткай гэтага дружнага калектыву. Прыкладна 15 журналістаў працуюць для таго, каб газета прыходзіла да чытачоў цікавай. Да друку выданне фарміруюць у адмысловым аддзеле, дзе адразу вярстаецца адразу 11 газет, якія рыхтуюць у гэтым вялікім і вельмі сучасным будынку.
Працоўны дзень шведскіх журналістаў пачынаецца з планёркі, але троху незвычайнай для нас. Перад кожным ляжыць ліст, дзе выразна распісана, якія заданні сёння маюць працаўнікі. Гэта дапамагае стварыць выдатны план працы, каб у 12 гадзін ночы газета магла ўжо друкавацца, а прыкладна ў 4 раніцы паступіць у гандлёвыя кропкі. Найбольш важныя моманты пры падрыхтоўцы нумара пазначаюцца на дошцы ў адмысловай схематычнай форме. Таксама на планёрцы абмяркоўваецца, што пойдзе на сайт, які ўвесь час абнаўляецца, і на старонку выдання ў Facebook.
Газета Ostran вельмі маляўнічая, асвятляе на старонках усе сферы ў жыцці грамадства і надае вялікую ўвагу спорту. Жанравая палітра не занадта разнастайная – папулярным з’яўляецца рэпартаж. Першыя 2-3 старонкі адводзяцца пад матэрыялы на тэму палітыкі. Апошнія ж, як мы і прывыклі, маюць прагноз надвор’я, забаўляльную інфармацыю, віншаванні і звесткі пра смерць некаторых жыхароў. Газета вылучаецца незвычайнай рубрыкай, дзе размяшчаюцца фота, якія адлюстроўваюць даўнія гістарычныя падзеі, што нагадваюць пра жыццё мінулых гадоў.
У гэты дзень мяне чакалі дзве цікавыя сустрэчы. Адна з іх – гутарка з паліцыянтам на тэму бяспекі грамадзян. Таксама наведала вілу дзівоснай прыгажосці, абсталяваную для канферэнцый і важных перамоў. Будынак нагадаў старадаўнюю сядзібу з кніг Маргарэт Мітчэл пра жыццё Скарлет О’хары, з тэрасы які адкрываўся чароўны выгляд.
Серада (7 верасня)
Горад Кальмар не вельмі вялікі, журналісты з мясцовых газет спяшаюцца на адны і тыя ж мерапрыемствы. Таму не дзіўна, што з маім калегам, якая праходзіла стажыроўку ў рэгіянальным выданні Barometern, часта працавалі разам. Вось так у сераду прысутнічалі на важнай канферэнцыі, дзе падымаліся пытанні аховы здароўя, слухалі даклады.
Пасля сустрэліся з працаўніком газеты Вarometern, які падрыхтаваў цікавы аповед пра вёрстку і дызайн друкаваных выданняў.
Тэорыя дэманстравалася на практыцы з дапамогай праграмы InDesign. Каб вярстальшчык працаваў аператыўна, кожная рубрыка і тып тэксту маюць загадзя створаны макет, куды хутка змяшчаецца тэкст. Так, журналіст і фатограф абмежаваны гэтымі рамкамі, але гэта дазваляе рабіць газету вядомай, сістэматызуе вонкавы выгляд выдання і паскарае працэс вёрсткі – вельмі зручна. Адкрыўшы макет патрэбнага нумара выдання, вярстальшчык па колеры, які выкарыстоўваецца ў шаблоне, разумее: здадзены тэкст у набор ці яшчэ не. Дзякуючы гэтаму часам на стварэнне адной старонкі газеты сыходзіць усяго 5 хвілін.
У сераду для нас стаў незабыўным паход у Norden – гэта кампанія дапамагае шматлікім вядомым касметычным брэндам у свеце. Як? Яе адмысловая тэхніка напаўняе яркія флаконы і цюбікі неабходным змесцівам. Амаль уся прадукцыя ідзе на экспарт, і многія людзі не ведаюць пра тое, што маюць такі цуд у сваім горадзе, таму матэрыялы на гэту тэму вельмі актуальныя. Завяршыўся наш працоўны дзень наведваннем Музея мастацтваў.
Чацвер (8 верасня)
Яго смела можна назваць “днём фота” ў нашай стажыроўцы. Чацвер мы правялі з сапраўдным прафесіяналам у сферы фатаграфіі – Anders Johansson з задавальненнем даваў цікавыя парады і адкрыў адзін сакрэт. “Самае важнае не тое, якая ў цябе камера, а якія думкі і пачуцці ты адчуваеш, калі ствараеш малюнак”, – прызнаўся ён.
Разам мы адправіліся ў лагер для ўцекачоў – Швецыя дапамагла многім з іх. Пакуль Anders быў заняты фотаздымкай, выбіраючы ўдалыя ракурсы, мы слухалі сумны аповед мужчыны з Сірыі пра трагедыю, якая здарылася ў яго сям’і. Толькі сутыкнуўшыся з гэтай праблемай тварам, зразумела ўвесь жах такіх сітуацый.
У гэты дзень мы спазналі вялікі поспех! Пазнаёміліся з былым рэдактарам газеты Вarometern, які ў 1952 годзе прыйшоў у выданне юным карэспандэнтам. Ён паказаў вельмі даўнія выпускі выдання і амаль без акцэнту прачытаў вершы рускіх паэтаў, прызнаўшыся, што не раз бываў у Расіі і мае там шмат сяброў.
Калі вярнуліся ў рэдакцыю, наш фатограф Аnders распавёў, як ён выбірае фота для выданняў і апрацоўвае іх.
Яго цікавы аповед працягнуў спецыяліст па афармленні інфаграфікі на старонках газет, прадэманстраваўшы розныя спосабы яе стварэння.
Увечар убачылі знакамітую шведскую спартсменку Kajsy Bergqvist, якая не толькі распавяла пра сваё спартыўнае жыццё, але і адкрыта разважала на розныя тэмы, што хвалююць яе землякоў і прыхільнікаў.
Пятніца (9 верасня)
У першай палове дня разам з журналістамі з Ostran пабывала на дзвюх сустрэчах. Спачатку адправіліся ў мясцовую школу – у газету планаваўся матэрыял пра настаўніцу, заслугі якой годныя ўвагі і пашаны.
Шведскім СМІ не чужыя партрэтныя замалёўкі пра простых людзей, іх справы і дасягненні. Пры наступным інтэрв’ю, пакуль мой куратар запісваў у нататнік важныя цытаты свайго суразмоўцы, я фатаграфавала.
Вельмі прыемна, што зроблены мной здымак быў адабраны для суботняга нумара выдання. Яшчэ за гэтыя дні паспела падрыхтаваць матэрыял, які распавядае пра Беларусь і Швецыі, пра захаванне народных здабыткаў і сапраўдных майстроў ганчарнай справы. Зусім хутка шведскія чытачы пазнаёмяцца з ім, а я вам распавяду, што мяне здзівіла ў Швецыі. Хоць стажыроўка ў выданнях надышла да заканчэння, наперадзе ў нас яшчэ не адзін насычаны дзень у Кальмары.
Дар’я НІКАНЧУК
Фота: Дар’я Ніканчук, Маргарыта Кухта