Еўрапейская культура грунтуецца на базавых каштоўнасцях эпохі Асветы.
Рурская трыенале, з’яўляецца, бадай, самым невядомым для беларускага гледача еўрапейскім тэатральным фестывалем. Хоць пры гэтым на працягу многіх гадоў тэатральны форум з’яўляецца самым прэстыжным і ўплывовым ў Еўропе. Вось такі парадокс!
Фестываль па-ранейшаму лічыцца адным з галоўных фэстаў Старога Свету, і праграма гэтага года — лепшае таму пацверджанне. Асаблівасць Рурскага трыенале заключаецца ў тым, што на працягу некалькіх тыдняў мастакі, музыканты і артысты будуць выступаць у самых на першы погляд незвычайных месцах прамысловых нямецкіх гарадоў Рурскага басейна: на вуліцах, ля даменнай печы даўно непрацуючага мартенаўскага цэха Бохума, у царкве, на электрастанцыі. Дарэчы, стартуе трыенале 18 жніўня.
Гледачоў аднаго з найстарэйшага форума ў Еўропе чакаюць імправізаваныя пляцоўкі ў Бохуме, Эсэне, Дуйсбургу інш.
А пачыналася ўсё так. Лічыцца, што заснаваны ён быў спантанна. Аднойчы ў халодную зіму 1946 гада ў гамбургскіх тэатрах скончылася паліва. Усім установам пагражала закрыццё. І тады дырэктар адной з устаноў Гамбурга вырашыў адправіцца ў самую прамысловую вобласць Германіі — Рурскую вобласць. Менавіта там, здабывалі вугаль, менавіта там працавалі сталеліцейныя заводы. Менавіта там жылі добразычлівыя людзі. Паводле легенды экспедыцыя прыбыла на двух пустых грузавіках у Реклінгхаузен. Вядома ж, акцёры прасілі ў мясцовых гарнякоў “крыху вугалю”. І, справядлівасці дзеля трэба адзначыць, што прамыслоўцы ім не адмовілі і загрузілі машыны аж да самага верху. Падобныя просьбы і экспедыцыі былі неаднойчы. У знак падзякі тэатры з Гамбурсга сталі прыязджаць улетку ў Реклингхаузен з пастаноўкамі, якія ладзілі спецыяльна для гарнякоў. Вось, уласна, так і пачалася самае уплывовае на сёння Рурская трыенале.
У цяперашні час змяніўся фармат дзейства. І не толькі фармат і змест. Кожныя тры гады мяняецца мастацкі кіраўнік гэтага маштабнага мерапрыемства. У гэтым годзе заключны акорд паставіць вядомы рэжысёр Йохан Сіманс. У адным інтэрв’ю ён падкрэсліў: «Эўрапейская культура грунтуецца на базавых каштоўнасцях Асветы. Еўропа — гэта абяцанне, прычым абяцанне шчодрае ». Праграма сёлетняга фестывалю адпавядае цытаце. Насычаная і дэмакратычная: канцэрты, музычныя прадстаўлення, вядомыя і малавядомыя рэжысёры прэзентуюць свае пастаноўкі на суд патрабавальнай і талерантнай нямецкай публіцы.
Дэвіз фестывалю 2017 года — «Kopfüber Weltunter» (што можна перавесці як “На злом галавы — да канца святла”). Выбраўшы яго, арганізатары хочуць прыцягнуць увагу грамадскасці да такіх злабадзённых праблемах сучаснасці, як сацыяльныя ўзрушэнні ў лёсах народаў, разбуральныя рэвалюцыі, страх перад тэрорам, няўпэўненасць людзей у заўтрашнім дні.
Фестываль будзе доўжыцца да 30 верасня.
Праграмма фэсту тут
Жанна ВАСАНСКАЯ
