Ленінскаму саюзу моладзі споўнілася 100 гадоў 29 кастрычніка. Пра тое, якім быў той час, распавёў Анатолій Тозік, дырэктар Рэспубліканскага інстытута кітаязнаўства імя Канфуцыя. Сакратар камітэта камсамола БДУ з 1975 г. па 1979 г.
– Да таго часу, калі я ўзначаліў універсітэцкі камсамол, ужо абараніў кандыдацкую дысертацыю. Працаваць у арганізацыі было вельмі цікава. Памятаю дакладна, як доўга я быў сакратаром, – 3 гады, 3 месяцы і 9 дзён. Памятаю і колькасны склад нашага саюза БДУ – на 1 студзеня 1976 года было 10614 чалавек.
Мы пачуваліся самастойнымі, старэйшыя таварышы назіралі за намі, але не заміналі. Як знаходзіць сродкі – гэта былі ўжо нашы праблемы. Тады камітэт камсамола БДУ меў правы райкама, у нас было больш за 10 штатных работнікаў.
Мы самі арганізоўвалі летні працоўны семестр. Ганаруся тым, што фарміравалі студэнцкія атрады да 3 тысяч чалавек, якія раз’язджаліся па ўсёй краіне. Асабліва шмат атрадаў выязджала ў Расію (Якуцію, Сібір, Карэлію), Казахстан, Малдову. Тады кожны дзень быў у напружанні. За тваёй спінай – тысячы людзей, за якіх ты нясеш адказнасць перад іх бацькамі і ўніверсітэтам. Ганаруся, што за мае 3 гады працы не было ніводнай смерці.
Упершыню ў БДУ ў тыя гады пачалі фарміравацца зімовыя студэнцкія будаўнічыя атрады. Працавалі яны ў перыяд вакацый, іх удзельнікі загадзя здавалі сесію.
Мы пачыналі злёты першых будатрадаў. Ехалі ў Вязынку, Мікалаеўшчыну. Гэтыя некалькі дзён гуртавалі калектыў, дапамагалі лепш даведацца адзін аднаго.
Многія з тых, у каго была школа камсамола, сталі вядомымі кіраўнікамі, навукоўцамі, бізнесменамі. Гэта каласальны досвед кіравання людзьмі. Камсамол даў мне шмат для будучай прафесійнай дзейнасці. Лічу, гэта самыя шчаслівыя гады жыцця.
Алёна ЛЯЎШЭНЯ